بازگشت
سنگسار انسانیت
نویسنده : ماریا دارو نویسنده : ماریا دارو

Mariadaro.com

 

                                                 زن درادوارمختلف تاریخ، کشورهای مختلف وادیان مختلف از ویژه گی های خاص برخورد داربوده اند. زن تکمیل کننده بشیرت است، زن عشق ومحبت است، نغمه و سرود زندگانیست، زن شریک غمها وشادمانی وهمسرزندگی است. امامتاسفانه قدرتمندان برسراقتدارچنان درپرکردن جیبهای شان مصروف اند، ملت مظلوم درزیرسنگ آسیاب دوگانه دولت وظلم طالبانی خورد وخمیر میشوند. جناب محترم ریس جهموری اسلامی افغانستان بااخذ پول هنگفت ازجناب احمدی نژاد ریس جهموری اسلامی" آخندی" ایران، باید تماشاه گراعدام پانزده جوان هموطنش باشد. زیرااو قبلاٌبهای خون جوانان مظلوم رااخذ ودر تلویزیونها اقرارکرده است، زبانی برای پرسش ازدولت آخندی ایران در دهان ندارد.                     .                        

    هشت مارچ روزهمبستگی زنان جهان، را در کشوریکه 47 مملکت غربی برای تامین امنیت درآنجا مصروفیت دارند، قابل تجلیل نیست، باید در خون آبه چشمان مادرانیکه فرزندان ودلبند شان در ایران اعدام گردیدند، باسیل اشک به تماشاه بنشنیم خواهران ومادران هموطن !                .             

                          چرا زیرنام هشت مارچ باید تبریکه بنویسیم. جهان دراین روزازپیسرفت وخلاقیت، اخترعات و تمدن زنان سحن میگویند، یاد آن کارگر زنان قهرمان را که در امریکا واروپا بخاطرمزد مساوی وحقوق مساوی شان به پاایستادند، به نیکویی تجلیل میدارند. مگرزنان وطن ما مظلومانه درزیرسنگسارجان میدهند، دختران هموطن ما درسن چهارساله بفروش میرسند ودردوازده ساله درمقابل کمره از شوهرش استدعا طلاق نماید. درحالیکه آن طفل دوازده ساله باید در آغوش پرمهرومحبت والدینش قرارداشته باشد وبرای اندختن علم بمکتب برود اما بدبختانه آن کودک معصوم افغان از طلاقش حرف میزند ونام طلاق  برایش  نا مسما نیست ویا دختران وطن ما بخاطرکسب علم ودانش برصورت شان بعوض میکپ، تیزاب پاشی میگردد. زنان درخانه خود مصوونیت ندارند ودسته جمعی توسط کار مندان امنیتی مورد تجاوز قرارمیگیرند.هموطنان چند هفته قبل شاهد ماجرای تجاوزبرعفت فوزیه خواهرهراتی ما ازطریق رسانه های افغانی بودند. عشق درآن سرزمین سنگسارمیشود، نویسندگان وژورنالیست ونطاقان، خدمتگذاران واقعی مردم با زهرمرمی استقبال میگردند. بیاید دراین روز همبستگی زنان بنام صدیقه ، نادیا انجمن، صفیه عمه جان ، ناهید، ذکیه ذکی، شکیبا سانگه اماج، شیما رضیایی، آمنه بدخشی وسه نفرمعلمین اناث ولایت کنرها وصد ها قربانی دیگراناث که هنوز افشا نشدند وجوانان وطن چون سلطان منادی، اجمل نقشبندی، حامد نوری، ودیگران با فرستاد درود ودعا بروح پاک شان، سوگوارانه هشت مارچ را تجلیل نمایم. بیائید این ننگ انسانیت را نفرین نمایم که زنان وطن ما بخاطرحق گفتن جان میدهند. بزرگترین شرم ننگین دولت فعلی را با یاران غربی وشرقی که امنیت یک کشورسی میلونی را تامین کرده نمیتوانند، نفرین نمایم.  بیاید برای تیزاب پاشان جاهل که دختران معصوم را خلاف شرعیت اسلام مانع آموختن علم میشوند، نویسندگان راازنوشتن واقعیتها مانع وتیزاب میپاشند، نفرین بداریم زیرا مابرای تجلیل ازهشت مارچ چیزندارم که بدان ببالیم. جزآنکه به شجاعت شیرزنان که در قرن 21 هنوزهم درستم مرد سالاری نفس میکشند، گوش وبینی شان راازدست میدهند اما از گفتن حق نمی هراسند، ببالیم. آنانیکه به حیات انسان احترام قائل نیستند، اصلاٌ به دین ومذهب خویش نیز متعقد نیستند، زیرا درهیچ مذهب کشتن انسان مجاز قانونی ندارد، آیا عشق صدیقه وخیام مقدس نبود؟ آن جفت مظلوم در سرزمین ستمگران که به بربریت عقیده دارند، خلق شده بودند. انسانیت مقدس است، رویش انسانی وانسان دوستی مقدس است. آیا برای دولت زبون افغانستان خون حمیده برمک استاد فاکولته حقوق وعلوم سیاسی وکمیشنرحمایت ازحقوق اطفال درحقوق بشرافغانستان که چندی قبل با پنچ تن اعضای خانوده خود یکجا قربانی بم انتهاری گردید رنگ سرخ نداشت؟.                    .                                                                    

                         هموطن عزیز خواهران ومادران گرامی !!!!                              

       هرکجا میرویم غم ودرد توباماست صدای ناله هایت درمویه کردن ازدست دادن عزیزانت صدای فریاد دختران مصموم وطن گوشهای مارا چکش میزند. نا چار درهشت مارج روز همبستگی زنان  زانوی غم دربغل گیریم و ناله هایت را استمعاع کنیم.

درود برقربانیان فتوا ها و بم های  انتحاری


February 15th, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسايل اجتماعي